Қазақстанның жоғары оқу орындарындағы «Мемлекеттік және жергілікті басқару» білім беру бағдарламаларын талдау және бағалау

Зерттеудің мақсаты – Қазақстан университеттеріндегі қолданыстағы «Мемлекеттік және жергілікті басқару» білім беру бағдарламаларына терең талдау және бағалау жүргізу. Бұл зерттеу Астана мемлекеттік қызмет хабының қолдауымен жүзеге асырылды. Зерттеу объектісі 120 жоғары оқу орны болып табылады, оның ішінде 45 ЖОО бакалавриат деңгейінде 48 «Мемлекеттік және жергілікті басқару» білім беру бағдарламасы бойынша, 38 ЖОО 73 магистратура бағдарламасы бойынша кадрлар даярлайды. Тек 6 жоғары оқу орны 8 докторантура білім беру бағдарламасы бойынша мамандарды даярлайды, ал Қазақстан Республикасы Президентінің жанындағы Мемлекеттік басқару академиясы «Мемлекеттік және жергілікті басқару» бағыты бойынша PhD докторы дәрежесін алуға мүмкіндік береді. Зерттеу барысында талдау, салыстыру, бақылау, индукция және дедукция, сұхбат әдістері, сонымен қатар логикалық әдіс қолданылды. Зерттеуде мемлекеттік басқару саласындағы жоғары кәсіптік білім туралы дереккөздерді, Қазақстан Республикасы Ғылым және жоғары білім министрлігінің ашық платформасындағы білім беру бағдарламаларын, силлабустарды, мемлекеттік басқару саласындағы нормативтік құқықтық актілер мен заңнамаларды, сондай-ақ сарапшылық сұхбаттардың нәтижелерін талдады. Зерттеу нәтижелері оқытылатын пәндер бөлінген құрамдас бөліктерге сәйкес пәндердің арақатынасын есептеу арқылы алынды: менеджмент, экономика, құқықтану, мемлекеттік саясат, цифрлық білім, пәнаралық пәндер. Мемлекеттік жергілікті өзін-өзі басқаруда университеттерде бакалаврларды (45-тің 39-ы) дайындау экономикалық білім беру бағдарламаларымен синхрондалады. Бұл зерттеу басқару пәндері бойынша Қазақстандағы жоғары оқу орындарының кадрлық және ғылыми әлеуетін бағалау, сондай-ақ Қазақстан Республикасы Президентінің жанындағы Мемлекеттік басқару академиясының оқу бағдарламаларын талдау тұрғысында жалғастырылатын болады.

1. Ball, C. (1985). What the hell is quality. Fitness for purpose: Essays in higher education, 96-102.

2. Barnett, R., & Fulford, A. (2020). Philosophers on the University. New York: Springer.

3. Collins dictionary (2022). Permacrisis definition and meaning Collins English Dictionary. [cited November 17, 2022]. Available: https://www.collinsdictionary.com/

4. Frederickson, H. G., Smith, K. B., Larimer, C. W., & Licari, M. J. (2018). The public administration theory primer. Routledge.

5. Gulick, L., & Urwick, L. (1937). Papers on the science of administration. New York, Institute of Public Administration, Columbia University

6. Godwin, M. L., & Meek, J. W. (2016). The scholarly practitioner: Connections of research and practice in the classroom. Teaching Public Administration, 34(1), 54-69.

7. Holzer, M. (1977). Alternative Approaches to Effective Public Administration. New York, Center for Productive Public Management.

8. Holzer, M., Flug, J., Meyer, S. J., Xu, C., & McAuliffe, L. (2022). Research Resources in Public Administration a Companion Guide to the PA Gateway [cited November 17, 2022]. Available: https://www.aspanet.org/ASPA/ASPA/Student-NewProfessionals/PA-Gateway/Welcome.aspx

9. Holzer, M., Gabrielyan, V., & Yang, K. (2018). Five great ideas in American public administration. In Handbook of public administration (pp. 49-101). Routledge.

10. Holzer, M., & Zhang, M. (2009). Introduction to the special issue on comparative Chinese/American public administration. Public Administration Review, 69, S5-S12.

11. Kaufman, H. (1956). Emerging conflicts in the doctrines of public administration. American Political Science Review, 50(4), 1057-1073.

12. Marbach, R., Steffens, C., Herr, M., & Ziekow, J. (2018). Forming Civil Servants: Elements of Success and Ideas for Transfer Based on Germany’s Dual Public Administration Education. [cited November 20, 2022]. Available: https://dopus.unispeyer.de/frontdoor/deliver/index/docId/3883/file/InVR_Forming_Civil_Servants_20181206.pdf

13. Moe, T. M. (1984). The new economics of organization. American journal of political science, 28(4), 739-777. https://doi.org/10.2307/2110997

14. Henry, N. (2015). Public administration and public affairs. Routledge.

15. Order of the Minister MES RK(2018). Order of the Minister of Education and Science of the Republic of Kazakhstan “On approval of the Classifier of areas for training personnel with higher and postgraduate education” dated October 13, 2018, No 569. https://adilet.zan.kz/rus/docs/V1800017565 (In Russ.)

16. Ostrom, V. (2008). The intellectual crisis in American public administration. University of Alabama Press.

17. Ostrom, V., & Allen, B. (2008). The political theory of a compound republic: Designing the American experiment. Lexington Books.

18. Riccucci, N. M. (2010). Public administration: Traditions of inquiry and philosophies of knowledge. Georgetown University Press.

19. Storing, H. J. (1965). Leonard D. White and the study of public administration. Public Administration Review, 25(1), 38-51.

20. Taylor, F. W. (1911). The Principles of Scientific Management. New York, Harper Brothers.

21. Weber, M. (1994). Weber: political writings. Cambridge University Press.

22. Wilson, W. (1887). The Study of Administration. Political Science Quarterly, 2(2), 197–222.